Հովհաննես Գաբրիելյանը մեծ ու խելացի գլուխ ուներ, որը ճմրթվում էր ակնոցների աղեղնակներից:
-Բարեւ Ձեզ, պարոն Գաբրիելյան, - ձեռքս մեկնեցի: Ձեռքս ցավեցրեց (քիչ էր մնում տնքայի) ու «մա՛հ թուրքերին» պոռաց:
среда, 8 июля 2015 г.
Հավերժի կուսակցությունը
Подписаться на:
Сообщения (Atom)