Գոշան շատ ամուր
ձգեց փողկապը ու շփեց այտը: Լավ եմ թրաշվել:
Այսօր երիտասարդ
պատգամավորների նիստն է: Հարկավոր էր կարգին պատրաստվել:
Նիստին
ներկա էր իսկական ազգային ժողովի նախագահը՝
Անդրանիկ Պետիկյանը: Պետիկյանի տրամադրությունը բարձր էր, ասում էր «դուք մեր
ապագան եք, ջահելները, վու՜խխ...»: Պարոն Պետիկյանը
բարձրացավ ամբիոն:
-Ողջունում եմ
նորաստեղծ Երիտասարդական խորհրդարանի անդամներին: Կարևորում եմ երիտասարդության իրական
ներուժի ու նախաձեռնողական հնարավորությունների իրացման համար երկխոսության ապահովումը:
Երիտասարդական խորհրդարանը կարող է երիտասարդների համար դառնալ ինքնադրսևորման, սեփական
հնարավորություններն իրացնելու ասպարեզ: Չի
բացառվում, որ ձեզանից շատերին ամենամոտ ապագայում տեսնենք մեծ քաղաքականության ամենաառաջին
շարքերում, պետական ամենաբարձր օղակներում: Մեր հանրապետության նախագահի կողմից Երիտասարդական
խորհրդարանի անդամներին շնորհավորական ուղերձ եմ հղում ու մաղթում արդյունավետ գործունեություն:
Երիտասարդական կոչվող խորհրադարանը իրենից
ներկայացնում էր կուսակցութունների երիտթևեր,
ՀԿ-ների ու ուսխորհրդի ներկայացուցիչներ:
Գոշան միանգամից երեք կառույցի անդամ էր: Մի խոսքով՝ երեքը մեկի մեջ:
Շատերը Գոշային ճանաչում էին որպես բարի ու լավ տղա. համալսարանում աղջիկներին
խիստ գլուխ էր տալիս («պրի» վանկում գլուխը իջեցնում, «վետ» վանկին գլուխը բարձրացնում)
ու դեմքին ժպիտ փոխանցում:
Գոշայենց ՀԿ-ն բարեգործական էր: Գործը կայանում էր աղքատ ընտանիքների համար շորեր
հայթայթելու մեջ: Ֆեյբուքում տեղադրում էին հավաքված շորերի լուսանկարները ու տարածում
ցանցով մեկ: Գոշան ջղայնացած քոմմենթներ էր գրում. «Դուք հաճախ եք փնովում «Աշխատենք
ապագայի համար» կուսակցությանը, բայց սատկում եք երկրի համար մի երկու բան անել… էտ
եք էլի…»: Ֆեյսբուք շատ էր սիրում Գոշան, հաճախ
էր տարբեր կալիբրի նախարների հետ լուսանկարները Ֆեյսբուքով մեկ ի լուր անում: Ու հաճախ նրա հագի
շորերը ավելի պաշտոնական էին, քան նախարարներինը: Իսկ պրոֆիլի լուսանկարը դասական էր. կոմպի առաջ, ձեռքերը գրասեղանին խաչաձև մեկնած ու
դեմքին Մոնա Լիզայի ժպիտը:
Ֆեյսբուքում ամենաշատը աչքի էր ընկնում կուսակցության նախագահի վրա հարձակումները դոշով փակելով: Երբեմն Գոշայի փաստարկներն ուժեղ էին, բայց երբեմն էլ ծաղրի էր ենթարկվում, այդ պահերին մտածում էր՝ Կուսակցության նախագահը հաստա՞տ գիտի, որ էստեղ դոշ եմ տալիս:
Գոշայի համար ամենազզվելի օգտատերը Կողակյանն էր: Երբեմն
մի քանի կուսակից ընկերների միջոցով
հաջողվում էր քոմենտախեղդ անել Կողակյանին, բայց ոչ միշտ: Մի օր Կողակյանը իր ստատուսում գրել էր, որ «Աշխատենք
ապագայի համար» կուսակցության նախագահը բիզնեսմեն
ու գործարանապետ է, քան կուսակցապետ: Գոշան չդիմացավ ու անցավ հակահարձակման:
-Ինչ վերաբերվում է Այդ Մարդուն, ապա ավազի գործարանը և այլ ցեխեր կյանքի են կոչվել Այդ Մարդու անձնական ջանքերի ու նախաձեռնությունների շնորհիվ, ինչի արդյունքում վերջին մեկ տարվա ընթացքում աստեղծվել է ուղիղ 2112 աշխատատեղ: Սա լոկ խոսքեր չեն, այլ՝ իրականություն: Եթե այդքան սրտացավ
եք, ապա գոնե մի անգամ հաշվի արեք այս փաստերը: Լավն էլ
մեկ-մեկ ընդունեք, այլապես կհիվանդանակ:
Իսկական ստեղնաճառ
էր: Enter սեղմելիս Գոշայի աչքերում արցունքներ հայտնվեցին: «Տենաս գիտի՞»,- հուզախառը
թուքը կուլ տվեց:
Գոշան Ֆեյսբուքը
միացրած թողեց ու խառը մտքերով գնաց ծխելու: Երբ վարադարձավ, Կողակյանը հասցրել էր
հինգլայքանոց մեկնաբանություն անել. «Գոշա ջան, իսկ ո՞ր օրենքն է թույլ տալիս է Այդ
Մարդուն բիզնեսով զբաղվել»: Գոշան կատաղեց
ու հարձակվեց ստեղնաշարի վրա:
- Նորից եմ ասում, խնդիրն այն է, որ Այդ Մարդու լավ կողմերը չեք ուզում տեսնել: Ես շատ լավ եմ հասկանում, որ թիրախ եք ընտրել Այդ Մարդուն ու գիշերցերեկ կպնելու տեղ եք փնտրում: Դա հեշտ է: Սակայն, հենց խոսք է բացվում Այդ Մարդու նախաձեռնությունների
մասին, լալ եք կտրում: Միայն
Այդ Մարդուն եք համարձակվում կպնել, դուխով տղա եք…
Վերջին կետիկները
Գոշայի սրտով էին: Սակայն Կողակյանի կողերը հաստ էին. «Այնուամենայնիվ, Գոշա ջան, չասացիր,
թե ո՞ր օրենքն է թույալատրում պաշտոնյային բիզնեսով զբաղվել»: Գոշան նկատեց, որ էսպես շարունակվել չի կարող, պետք
է խաղից գեղեցիկ դուրս գալ:
-Կողկյաններ ու կողակյանանմաններ, եթե
վստահ լինեմ, որ մեր քննարկումներից առողջ միտք է ծնվելու, պատրաստ եմ շատ երկար քննարկել,
սակայն դատելով տրամադրություններից, անիմաստ է բանավիճել: Այստեղ կա միայն վատը տեսնելու
մոլուցք: Ձեզ նմանները ծաղրածուներ են, քանի որ պատասխանատվությունից զերծ եք մնում:
Կմանսակցեի հետագա քննարկումներին, բայց, ավա՜ղ, այստեղ միայն հոտած շուկայի հոտ է
գալիս:
********
Գոշան ևս կես տարի ռոդենական Մտածողի
դիրք ընդունած Այդ Մարդու նկարները տարածեց սոցցանցերով մեկ:
Մեկ տարի հետո Գոշան ավազի գործարանի փոխտնօրենն
էր:
Երկու տարի հետո նախարար էր:
Երեք տարուց հետո ոչ միայն ավազի գործարանի
սեփականատեր էր… Արդեն ֆեյսբուքում նրա համար էին դոշ տալիս...
Հայկ ՂԱԶԱՐՅԱՆ
2014, դեկտեմբեր
Комментариев нет:
Отправить комментарий